Evtas Vadisi Huneyn

Evtas Vadisi’nde yaşlı bir adam

Gözleri görmekten elini çekmiş

Hayatı duymaktan ibaret şimdi

Eğilir elini toprağa vurur

Ne güzel at sürülür bu topraklarda der

Ve toprağa gözyaşı damlar

Sonra kimsenin görmediğini görür duymadığını duyar

Beyaz benekli atlarla konuşan beyaz yüzlü adam der

Duyuyor musun Hevazinli Reisi

Vakit savaşı Muhammed’e öğretme vaktidir dedi

Havada yaklaşan kıyametin kızıllığı var

Adı saklı kalsın ama duyuyor musun

Ya Resulullah dedi sahabi

Sayımız çoğaldı gücümüz arttı

Karşımızda hiç kimse duramaz artık

Bu söz Allah’ın sevdiği bir söz değildi

O yüzden Resul’ün başı eğildi

Peygamber yalnızca Allah’tan korkar

Ve yalnız Allah’ın yardımıdır zafer getiren

Namaza durduğunda tüm varlık ardına geçsin bunu ister Peygamber

Ama düşmanın karşısında hem de tek başına

Sadece Allah’a dayanarak ve sadece güvenerek Allah’a

Dimdik durmayı sever

Allah’ın yardımı varken inayeti ihsanı varken

Kendi bileğine güvenen nice kavimler helak olmuşken

Bir mümin çokluğuna nasıl güvenirdi

Şimdi güç kimde kuvvet ve kudret kimde

Cevap Huneyn gününde



Evtas Vadisi’nde yaşlı bir adam

Kapkara dünyasına bir tarih düştü

Şevval’in 5’iydi

Günün adı Kan

Mekke tarafından git gide yaklaşan

On dört bin kalbin atışını duydu

Yüzünde çizgi çizgi bir korku

Kısık bir sesle bir cümle kurdu

Demek korku denilen şey buydu

Savaşlar kılıçla başlamaz ya hep

Bazen bir sözle bazen bir okla

Ya göğsünden vurur vuracağını

Ya da sırtından

Ama bu kez üstünden indi

Ölüm indiren yağmur gibiydi

Yerin boşluğunda hücum ettiler

Kılıçların kınını kırıp bir tek adamın saldırışı gibi saldırdılar

Dağılan bir orduyu toplamak çok büyük bir mesele

Resulullah doru renkli katırının üstündedir

Gemine Abbas tutmuş üzengisini Ebu Süfyan

Doğruldu nebi ve ordusuna seslendi

Ey Hudeybiye gününde beyat eden ashap

Peygamberinize hücum edilmesin sakın

Ey Allah’ın Ensar’ı

Ey Resul’ünün Ensar’ı

Ey Hazrec Oğulları

Ey Surey-i Bakara ashabı

Beyaz katırından indi yere eğildi

Bir avuç toprak aldı ve düşmana savurdu

Peygamberin sesi yankılanıyordu vadide

Yüzler çirkin oldu

Resulullah’ın sesini duyan ashap ona doğru koşmaya başladı

Hazrec’lerin dönüşünü görünce tebessüm ederek buyurdu

İşte şimdi fırın kızıştı



Evtas Vadisi’nde yaşlı bir adam

Dağılan halkının çığlıklarını duydu

Yüzü ölümün arafesiydi halkı adına üzgündü

Bugün yenilmeye mahkumduk dedi

Çünkü bir herhangi bir orduyla değil

Peygamber ordusuyla savaştık

Cebrail ile savaştık ve Allah’ın ordusu

Bizim ordumuza galip geldi

Bu yaşlı adam Hevazin’lerin eski reisiydi

Bu gün öyle bir gün ki ne bugün doğmayı ne de ölmeyi isterdim

Duyuyor musun ilahi hiktarı

Gücün ve üstünlüğün kimde olduğunu ilan eden

Kuran’a azim şanı duyuyor musun

Yemin olsun ki Allah

Size birçok yerde ve çokluğunuzun sizi böbürlendiği

Fakat faydası da olmadığı

Yeryüzünün geniş olmasına rağmen

Size dar gelip de

Bozularak arkanıza döndüğünüz Huneyn Gününde yardım etmişti

Bozgundan sonra Allah

Peygamberine ve müminlere güvenlik verdi

Ve görmediğiniz askerleri indirdi

İnkâr edenleri azaba uğrattı

İnkârcıların cezası budur

Allah bundan sonra tövbeleri kabul eder

Allah bağışlar

Allah merhamet eder

Evtas Vadisi’nde yaşlı bir adam

Gözleri görmekten elini çekmiş

Hayatı duymaktan ibaret şimdi

Eğilir elini toprağa vurur

Ne güzel at sürülür bu topraklarda der

Ve toprağa gözyaşı damlar

Sonra kimsenin görmediğini görür duymadığını duyar

Beyaz benekli atlarla konuşan beyaz yüzlü adam der

Duyuyor musun Hevazinli Reisi

Vakit savaşı Muhammed’e öğretme vaktidir dedi

Havada yaklaşan kıyametin kızıllığı var

Adı saklı kalsın ama duyuyor musun

Ya Resulullah dedi sahabi

Sayımız çoğaldı gücümüz arttı

Karşımızda hiç kimse duramaz artık

Bu söz Allah’ın sevdiği bir söz değildi

O yüzden Resul’ün başı eğildi

Peygamber yalnızca Allah’tan korkar

Ve yalnız Allah’ın yardımıdır zafer getiren

Namaza durduğunda tüm varlık ardına geçsin bunu ister Peygamber

Ama düşmanın karşısında hem de tek başına

Sadece Allah’a dayanarak ve sadece güvenerek Allah’a

Dimdik durmayı sever

Allah’ın yardımı varken inayeti ihsanı varken

Kendi bileğine güvenen nice kavimler helak olmuşken

Bir mümin çokluğuna nasıl güvenirdi

Şimdi güç kimde kuvvet ve kudret kimde

Cevap Huneyn gününde



Evtas Vadisi’nde yaşlı bir adam

Kapkara dünyasına bir tarih düştü

Şevval’in 5’iydi

Günün adı Kan

Mekke tarafından git gide yaklaşan

On dört bin kalbin atışını duydu

Yüzünde çizgi çizgi bir korku

Kısık bir sesle bir cümle kurdu

Demek korku denilen şey buydu

Savaşlar kılıçla başlamaz ya hep

Bazen bir sözle bazen bir okla

Ya göğsünden vurur vuracağını

Ya da sırtından

Ama bu kez üstünden indi

Ölüm indiren yağmur gibiydi

Yerin boşluğunda hücum ettiler

Kılıçların kınını kırıp bir tek adamın saldırışı gibi saldırdılar

Dağılan bir orduyu toplamak çok büyük bir mesele

Resulullah doru renkli katırının üstündedir

Gemine Abbas tutmuş üzengisini Ebu Süfyan

Doğruldu nebi ve ordusuna seslendi

Ey Hudeybiye gününde beyat eden ashap

Peygamberinize hücum edilmesin sakın

Ey Allah’ın Ensar’ı

Ey Resul’ünün Ensar’ı

Ey Hazrec Oğulları

Ey Surey-i Bakara ashabı

Beyaz katırından indi yere eğildi

Bir avuç toprak aldı ve düşmana savurdu

Peygamberin sesi yankılanıyordu vadide

Yüzler çirkin oldu

Resulullah’ın sesini duyan ashap ona doğru koşmaya başladı

Hazrec’lerin dönüşünü görünce tebessüm ederek buyurdu

İşte şimdi fırın kızıştı



Evtas Vadisi’nde yaşlı bir adam

Dağılan halkının çığlıklarını duydu

Yüzü ölümün arafesiydi halkı adına üzgündü

Bugün yenilmeye mahkumduk dedi

Çünkü bir herhangi bir orduyla değil

Peygamber ordusuyla savaştık

Cebrail ile savaştık ve Allah’ın ordusu

Bizim ordumuza galip geldi

Bu yaşlı adam Hevazin’lerin eski reisiydi

Bu gün öyle bir gün ki ne bugün doğmayı ne de ölmeyi isterdim

Duyuyor musun ilahi hiktarı

Gücün ve üstünlüğün kimde olduğunu ilan eden

Kuran’a azim şanı duyuyor musun

Yemin olsun ki Allah

Size birçok yerde ve çokluğunuzun sizi böbürlendiği

Fakat faydası da olmadığı

Yeryüzünün geniş olmasına rağmen

Size dar gelip de

Bozularak arkanıza döndüğünüz Huneyn Gününde yardım etmişti

Bozgundan sonra Allah

Peygamberine ve müminlere güvenlik verdi

Ve görmediğiniz askerleri indirdi

İnkâr edenleri azaba uğrattı

İnkârcıların cezası budur

Allah bundan sonra tövbeleri kabul eder

Allah bağışlar

Allah merhamet eder

Dursun Ali Erzincanlı'a ait Evtas Vadisi Huneyn ilahisini aşağıdaki bölümden dinleyebilirsiniz. Evtas Vadisi Huneyn İlahisini Dinle

Dursun Ali Erzincanlı kaleminden yazılan Evtas Vadisi Huneyn ilahisinin sözlerisini sizlerin hoşunuza gitti ise Evtas Vadisi Huneyn İlahisinin Sözlerini arkadaşlarınız ile paylaşabilirsiniz.